Architectuurprijs Weert

Thema 2024: projectmatige woningbouw

Het gaat hierbij om meerdere in serie vervaardigde grondgebonden of gestapelde woningen die in Nederweert of Weert gerealiseerd zijn vanaf 2015. De inzendingen zullen beoordeeld worden op hun architectonische kwaliteit, de woonkwaliteit en de inpassing in de bestaande omgeving.

Winnaar 2024

Architectuurprijs

Architectuurprijs 2024 gaat naar ‘De Bakkerij’

Op zondag 30 juni zijn tijdens een feestelijke bijeenkomst in Hostellerie Munten de Architectuurprijs voor Weert en Nederweert 2024 en de Publieksprijs uitgereikt. Het thema voor de architectuurprijs 2024 was ‘projectmatige woningbouw’.

Waarom een Architectuurprijs

Het is allemaal begonnen met de Architectuurnota 1994 van de gemeente Weert. In het uitvoeringsplan stond als actiepunt jaarlijks aandacht te geven aan de Dag van de Architectuur. Doel is een breed publiek bewust te maken van het belang van (goede) architectuur. De kwaliteit van de publieke buitenruimte heeft effect op onze kwaliteit van leven.

In 1995 is in dit kader voor het eerst de Architectuurprijs Weert uitgereikt. Via de media wordt een oproep gedaan om nominaties in te zenden in een bepaalde categorie. Een deskundige jury bepaalt welk project wordt bekroond met de Architectuurprijs. Deze jury bestaat meestal uit een lid van het college van B&W, een deskundige in de categorie van dat jaar en een lid van de welstandscommissie.

Diverse categorieën zijn al de revue gepasseerd: woonhuizen, bedrijfsgebouwen, utilitaire bouw, gevelverbetering, aanbouwen aan woonhuizen, inrichting openbare ruimte en tuinontwerp. Elk jaar een ander actueel onderwerp.

De prijs

Vanaf 1999 krijgt het winnende ontwerp het bronzen plastiek ‘de onzekere linkerhand’ van Renier Vaessen. De bedoeling is dat het object op het winnende pand wordt bevestigd.

“U kunt het zien als een stempel, een keurmerk, een pukkel, een kledder die op de muur is gegooid en die bijna één wordt met het gebouw.

De tijd zal leren of de worp daadwerkelijk een juiste is geweest. Het is een handvat voor de toekomst, de architectuur voor de volgende jaren. Een handvat voor de onzekere linkerhand, want zekerheid is de dood voor de creatieve ontwerpgeest. In de kunst zijn immers geen zekerheden”, aldus Renier Vaessen.